Morgen is het zover: mini gastric bypass day!

Oh jongens, ik kan haast niet beschrijven hoe ik me vandaag voel. Morgen is het dan zover. D-day! Of beter gezegd: mini gastric bypass day. Ik vind het echt ontzettend spannend.

Ik heb nog nooit eerder een operatie gehad waarbij ik onder narcose moet, en als ik heel eerlijk ben vind ik het dood- en doodeng. De zenuwen gieren door mijn lijf. En ik moet bekennen dat ik al een paar keer in tranen uitgebarsten ben vandaag. 

De spanning die ik voel is een beetje te vergelijken met de spanning die je voelt als je voor het eerst van je leven moet bevallen,. Je bent er aan toe na zoveel maanden zwanger zijn. Je bent die dikke buik, het niet kunnen slapen en opgezette enkels spuugzat. Je wilt je kindje ontmoeten, maar die bevalling, daar zie je toch wel tegenop. En daar komt nog bij dat niemand je kan voorbereiden op hoe het voelt om moeder te worden. Niet echt tenminste. Dit voelt tot op bepaalde hoogte hetzelfde. Maar ook weer niet. Mijn bevalling vond ik spannend, dit vind ik doodeng. 

Vanaf morgen is mijn leven totaal anders. Kan ik niet meer tegelijk eten en drinken – er moet een pauze tussen zitten van 20-30 minuten. Bepaalde dingen zal ik waarschijnlijk nooit meer kunnen eten, omdat het slecht valt. Ik moet de rest van mijn leven speciale multivitamines slikken en eiwitrijk voedsel eten.  Koolzuurhoudende drankjes moet ik voorzichtig mee zijn (sowieso de eerste maanden helemaal niet) en ook alcohol kan anders vallen. Ik heb verhalen gehoord van mensen die na maar één drankje al ontzettend dronken werden. Ook genoeg van mensen die gewoon nog kunnen genieten van een wijntje hoor, maar een avondje op een terrasje aan de gin tonics, dat is verleden tijd. Genieten met mate, dat is credo vanaf nu. En was dat niet al een slogan ergens van? 😉 

Ondanks de stress, de spanning, het tegen de narcose opzien, de huilbuien; ik ben er ook wel aan toe. Ik wil weer een gezond lijf hebben. Zonder diabetes. Met een normale bloeddruk. En hopelijk ook een mooier spiegelbeeld. En als ik heel eerlijk ben: ik hoop ook dat ik niet al te veel loshangend vel ga krijgen. Maar zelfs als het zo zou zijn, dan nóg gok ik dat ik mezelf mooier ga vinden dan nu. 

Dit weekend heb ik nog genoten van een dagje Pinkpop – uitgesteld verjaardagsfeestje van toen ik ik 2020. Ook al wel met mate. Ik wil toch wel een beetje fit de operatie in. Ik heb drie biertjes gedronken en de rest van de dag heb ik het bij water en ijsthee gehouden. Het was ook bloedheet, dus dan is water toch het lekkerst. Genoten van een groot part watermeloen, een bak nachos en als avondeten een patatje met een kroket. En als toetje laat op de avond een portie churros. We hadden vooraan gestaan bij Nothing but Thieves en voelden ons een beetje slapjes na twee uur zonder drinken -want stel dat je plassen moet, dan kom je nooit meer vooraan.  Bewust genoten van een aantal dingen die ik voorlopig niet meer kan eten. Nog één keertje zondigen. 

Zometeen komen mijn meiden weer terug van een weekend bij hun vader – waar ze in ieder geval volgende week en misschien ook die daarop zullen blijven. Ze komen hier alleen even voor de gezelligheid en om te helpen met wat kleine klusjes zoals de vaatwasser uitpakken. Ik heb zin om ze weer te knuffelen. Ben een beetje emotioneel en wil ze gewoon graag bij me hebben. 

Ik kan tot vanavond laat nog eten, want ik moet pas zes uur voor de operatie nuchter zijn. Ik denk dat ik daarom voor ik ga slapen vanavond een bakje yoghurt ga eten. Een ontbijter ben ik niet echt, dus nuchter zijn zal ik niet moeilijk vinden. Tot kwart over acht mag ik ook nog water en thee drinken. En als de meiden naar school gaan, komt mijn vriendin me ophalen en gaat met me mee die dag. Om 10.15 uur ben ik aan de beurt. De operatie duurt iets meer dan een half uur en gaat via een kijkoperatie, door een aantal kleine sneetjes op mijn buik. 

Ik vind het ontzettend spannend. Echt. Terwijl ik dit typ moet ik de tranen alweer terugdringen.  Maar ik ben er klaar voor.  Mini gastric bypass day. Kom maar op.